Saturday, November 17, 2007
Φράουλες και Αίμα ( The Strawberry Statement)
μια ταινία που πρόλαβε και προβλήθηκε τρείς φορές κατα την περίοδο της χούντας ...



περισσότερα..


«Πολλοί ρωτούν ποιοι είμαστε και μερικοί νομίζουν κιόλας πως το ξέρουν. Είμαστε, λέει, ένα μάτσο μυξιάρικα που δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Είναι δύσκολο να πω τι ακριβώς είμαστε. Αλλά δεν έχουμε μύξες. Εκείνο που έχουμε είναι φόβος κι ελπίδα. Ή μεταπτώσεις, καθώς λένε... Οι πατεράδες μας ζουν διαρκώς με την οργή που φέρνει σε ορισμένους ανθρώπους η θέα των μακριών μαλλιών. Εμείς πάλι ζούμε με την οργή που φέρνει σε ορισμένους άλλους η θέα ενός ανθρώπου που κορδώνεται πλάι σε μια αστραφτερή Μερσεντές, απ' αυτές που μοιάζουν να περιμένουν από ένα σοφέρ με λιβρέα να σταθεί επάνω σε κάθε φτερό της. Όσο για τις οδυνηρές εντυπώσεις που προκαλούν τα μαλλιά μας, αισθανόμαστε υπέροχα. Μας αρέσει να βλέπουμε το ύφος που παίρνουν οι αστυφύλακες, την αγανάκτηση των ηλικιωμένων κυριών, την ανησυχία στα πρόσωπα των εμπόρων. Θέλουμε να μας βλέπουν όλοι και να λένε: "Να οι εχθροί του κατεστημένου". Σ' αυτό έχουμε φτάσει, καθώς λέμε και στη γλώσσα της Επανάστασης».

Τζέιμς Κούνεν "Φράουλες και αίμα" (Αθήνα 1973, εκδ. Δ.Κ.Ζάρβανος, μετάφραση Κώστα Γαλανόπουλου). Δροσερή ματιά στις αμερικανικές καταλήψεις του 1968 από έναν -μάλλον μετριοπαθή- καταληψία φοιτητή του πανεπιστημίου Κολούμπια. Ελάχιστη σχέση με την ομώνυμη ταινία, που έχει αλλάξει τα φώτα στην αφήγηση του 19χρονου συγγραφέα, προκειμένου να προβάλει μια πιο "αντικειμενική" εκδοχή των γεγονότων.

<<Θα έρθει μόνο μια στιγμή που θα το θυμηθούμε
το μαύρο και το άσπρο το πανί
Ήτανε τίποτα για μας στα χέρια μας θα πούμε
Βροχή ήτανε το όνειρο και έμεινε βροχή >>


 
posted by stellini at 1:42 PM | Permalink |


1 Comments:


  • At 12:47 AM, Blogger ΑΓΓΕΛΙΚΗ

    Αυτή την ταινία την είδα για πρώτη φορά όταν ήμουν μαθήτρια στο Γυμνάσιο. Θυμάμαι πολύ καλά την εντύπωση που μου έκανε, αν και δε θυμάμαι ακριβώς την πλοκή της. Τότε θέλαμε όλοι να πάρουμε τη θέση των πρωταγωνιστών, πόσο διαφορετικά εξελίχτηκαν τα πράγματα αργότερα όταν μπλέξαμε με την πολιτική...